ALBERT CAMUS 1913- 1960

ALBERT CAMUS
1913- 1960

1913'te Cezayir'de doğdu. Babası Alsace'lı yoksul bir işçiydi, annesinin okuma-yazması yoktu. Babası 1'inci Dünya Savaşı'nda cephede şehit oldu. Yoksulluk ve acılarla dolu bir hayat sürdü. Denemelerinden oluşan, 1963' de yayımlanan "Tersi ve Yüzü" kitabında bu dönemde yaşadıklarını anlattı.

1918'de ilköğrenimine başladı. Öğretmeninin yardımıyla burs kazanarak 1923'te liseye kabul edildi. Yüzme, boks, futbol gibi sporlarla uğraştı. 1930'da vereme yakalanınca sporu bırakmak zorunda kaldı. Cezayir Üniversitesi'nde felsefe öğrenimi gördü… 1934 yılında evlendi ve iki yıl sonra boşandı. 1936'da yüksek öğrenim diplomasını aldığında, üniversitede kalıp bilimsel kariyer yapmayı amaçlıyordu, ama hastalığı buna izin vermedi.

1930'larda Fransız düşünürlerin kitaplarını okumaya başladı. Cezayir'deki genç solcu aydınlar arasına katıldı, 1934-1935 arasında Komünist Partisi üyesiydi. İşçi Tiyatrosu için oyunlar yazdı ve yönetti. 2'nci Dünya Savaşı'ndan önce Alger Republicain gazetesinde başyazarlık, yayın yönetmen yardımcılığı, politika muhabirliği yaptı, kitap eleştirileri yazdı. Kabilya bölgesindeki Müslümanların sorunlarını inceleyen bir yazı dizisi hazırladı. Ardından 1940'ta Paris'e yerleşti. Paris'te günlük Combat gazetesinin yayın yönetmeni olarak çalıştı ve sonra gazetecilikle ilgisini kesip kitaplarına döndü.

İlk romanı "Yabancı" 1942'de, ikinci romanı "Veba" 1947'de basıldı. "Veba" Camus'un düşüncelerinin temelini yansıtır. Romandaki kişiler, veba salgınına karşı verdikleri savaşta başarısız olacaklarını bile bile yılmadan çalışırlar. Camus, insanın değerini ve insanlar arası kardeşliği, amansız bir hastalığın perde önünde anlatır. 2'nci Dünya Savaşı'ndan sonra yalnız Fransa'da değil, Avrupa ve tüm dünyada kendi kuşağının sözcüsü, sonraki kuşakların yol göstericisi oldu. Özellikle insanın kendisine yabancı bir evrendeki yalnızlığı, bireyin kendisine yabancılaşması, kötülük, her şeyin ölümle sona ereceğini bilmenin yarattığı bunalım gibi duyguları ele aldı. Savaş sonrasında aydınların içine düştüğü yabancılaşma ve düş kırıklıklarını tüm ayrıntılarıyla yansıttı. Çağdaşlarının nihilizme kapılmasını anladı ve hak verdi ama doğruluk, ılımlılık, adalet gibi değerleri savunmanın gerekli olduğunu da belirtti. Hem Hıristiyanlığın hem Marksizmin katı yönlerini reddeden liberal bir insancılığın temellerini çizdi.

1957'de Nobel Edebiyat Ödülü'nü aldı ve törende "…Her nesil, şüphesiz, kendisini dünyayı değiştirmekle yükümlü hisseder. Benim neslim bunu yapamayacağını biliyor, ama benim neslimin belki de daha büyük bir görevi var. Bu görev, dünyanın kendi kendisini yok etmesini önlemek…" cümlelerini de içeren güzel bir konuşma yaptı. Albert Camus 1960'ta yayıncısı Gallimard ile birlikte, daha önce 'ölmenin en absürd yolu' diye nitelemiş olduğu şekilde araba kazasında öldü…

BAŞKALDIRAN İNSAN

1957 yılında kırk dört yaşında Nobel Ödülünü alan "Albert Camus"
(1913-1960), yaşamı boyunca şu sorunun yanıtını aradı: "İnsan toprakla
nasıl bağdaşabilir, yoksulluğu yüzünden acı çekerek, ama güzelliğini
koruyarak saçma ve yücelik için nasıl yaşayabilir?"

Camus'ye
göre sanat 'yalancı bir lüks' ve bencil bir edebiyatçının yapıtı
değildir. Sanat yaşayabilir, kullanılabilir bir durumdadır; gerçeğe
sadık ve onun üzerinde olduğu için, hiç uysallaşmayan saçmalığı ve hiç
yok olmayan umudu ile insanın durumunu tepeden tırnağa kapsar.
"Başkaldıran İnsan", başkaldırının kendisidir, ama ılımlı ve insanın
boyutlarında. "Başkaldıran İnsan", adalete ve özellikle doğruluğa
vurgundur, mutlak olanın iğvasından, mitoslardan, gurur, horlanma ve
kanın romantik baş dönmelerinden uzak durur. Ama insan, ne ise, o
olmaya yanaşmayan tek yaratıktır. Bu yâdsıma onu İntihara mı, yoksa bir
başkasını öldürmeye mi götürür? "Hayır!" demeyi bilen insandır
"Başkaldıran İnsan", ama kime, neye, nerede, nasıl? Başkaldıran insanı
kuşatan 'hayır'ın içeriği nedir? Bunun yanıtı "Başkaldıran İnsan"da...

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

BÜYÜYEN TAŞ

Camus'nün "Sürgün ve Krallık"ı dilimize çevrilmişti; ama iki güzel,
uzun öyküsü dışarıda bırakılmıştı. Türk yazın ve ekinine bir sürü
seçkin güzellik katan Mehmet Fuat'ın ince beğenisiyle daha önce De
Yayınevi'nde basılmış bu ustalıklı öyküleri yeniden okuyabilme fırsatı…

Çeviri : Bertan Onaran
Ara Yayıncılık

CALIGULA

Albert Camus'nün yapıtları çevrildiği ülkelerde büyük yankılar
uyandırdı. Bunların başında "Yabancı" ve 1938'de yazdığı "Caligula"
gelir. Caligula açıkça belirtir: Kişiler ölür ve onlar mutlu değildir.
Roma'nın tek egemeni, sona değin us yolunu dener. Görülmemiş
zırvalıklarla çevresine korku salar ve dalkavuklarının hançeri altında
ölünceye değin olanaksızı yakalamaya çalışır.

Çeviri : Abdullah Rıza Ergüven
Berfin Yayınları

DEFTERLER 1

Değerli olmak ya da olmamak. Yaratmak ya da yaratamamak. Birinci
durumda, her şey kanıtlanmıştır. İstisnasız, her şey. İkinci durum, tam
bir anlamsızlıktır. Geriye en güzel intiharı seçmek kalır: Evlilik + 40
iş saati ya da tabanca.
* * * Kendimiz olacak zamanımız yok. Yalnızca mutlu olmaya zamanımız var. * * *

Devrimci
düşünce, tam anlamıyla insanın, insanlık durumuna karşı çıkışıdır.Bu
anlamda, çeşitli görünümler altında, sanatın ve dinin süre giden tek
temasıdır. Bir devrim her zaman Tanrılara karşı gerçekleştirilir -
Prometheus'tan başlayarak. Bu, insanın yazgısının üstünde hak iddia
etmesidir, zorbalar ve soytarı burjuvalar bunun bahanesinden başka bir
şey değildir.

Kuşku yok ki bu düşünce, tarihsel eylemi içinde
kavranabilir. Bunu kanıtlama iradesini göstermek, boyun eğmemek için
Malraux'nun coşkusu gerekir. O coşkuyu kendi özünde ve kendi yazgısında
bulmak çok basittir. Bu anlamda, mutluluğun fethini dile getiren bir
sanat yapıtı devrimci bir yapıt olabilir.

Çeviri: Ümit Moran Altan
İthaki Yayınları

DEFTERLER 2 OCAK 1942 - MART 1951

Camus'nün Defterler'inin birinci cildi, bir alıntı ve temalar birikimi,
taslak ve imge deposu, bir edebiyat laboratuarı görünümündeydi. İkinci
ciltte ise tarih egemen: Satır aralarında, II. Dünya Savaşı'ndaki
ırksal temizlik, soğuk savaş, siyasal davalar, karmakarışık bir
dünyanın bütün sarsıntıları yer alıyor. İnsan saçma bir evrende nasıl
bir tutum benimsemeli? Başkaldırı mı, devrim mi? Yazınsal angajman mı,
tanıklık mı, oyalanma mı?

Bu kitapta, yalnızca bir düşünürle karşılaşacağımızı sanıyorduk; oysa tüm kırılganlığıyla bir insanı keşfediyoruz.

Çeviri: Ümit Moran Altan
İthaki Yayınları

DEFTERLER 3

Albert Camus'nün 1935 - 1951 tarihleri arasında tuttuğu defterler,
yazarın ölümünden kısa bir süre sonra yayımlanmıştı. Defterler'in bu
üçüncü cildinde, öncekilerde olduğu gibi, Yaz, Düşün, Sürgün ve Krallık
gibi yapıtların doğuşuna tanık oluruz. Başkaldıran İnsan'ın başlattığı
tartışmalara yazarının gösterdiği tepkileri de görürüz. Tamamlanamamış
birçok projenin notları yine bu ciltte bulunmaktadır.

Yunanistan
yolculukları, Cezayir savaşı trajedisi, Nobel ödülü... Camus'nün
yaşamına damgasını vuran pek çok önemli olay, gene Defter'in bu üçüncü
cildinde yer alıyor.

Çeviri: Ümit Moran Altan
İthaki Yayınları

DÜĞÜN VE BİR ALMAN DOSTA MEKTUPLAR

Can Yayınları, bu kitaptaAlbert Camus'nün iki yapıtını bir arada
sunuyor.Bunlardan biricisi, Düğün, tıpkı Tersi ve Yüzü gibi gerçek bir
gençlik yapıtı, ama gene Tersi ve Yüzü gibi sanatçının ' benliğini ve
dilini yaşamı boyunca besleyen bir kaynak' aynı zamanda. Gerçekten de
Düğün'deki denemeler Tersi ve Yüzü 'yle aynı dönemde yazılmış olmaları
ve kaynak çevreyi, Cezayir'i, yansıtmaları yanında, aynı yalın, duru ve
somut anlatımla, aynı keskin bakışı, aynı anlama tutkusunu, aynı yaşam
ve yeryüzü aşkını ortaya koymakta.Bir Alman Dosta Mektuplar ise, İkinci
Dünya Savaşı döneminin ürünü.Bir yandan temelsiz bir üstünlük
deneyiminden yola çıkarak dünyayı egemenliği altına almaya kalkan bir
ulusla bağımsızlığını onurla savunan bir başka ulusun tutumunu karşı
karşıya getirirken, bir yandan da gerçek yurttaşlığın, gerçek toplumsal
ahlakın niteliklerini sergiliyor Başkaldıran İnsan'ı muştulayan küçük
boyutlu bir büyük yapıt.

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

DOĞRULAR

Doğrular, Çarlık Rusya'sında geçmiş gerçek bir olaydan esinlenen bir
oyundur. Eğer devrim için her şey mubahsa, devrim sonrası toplum, hangi
insancıl temeller üzerinde yükselecektir? Sorunun yanıtı, bu oyunun
yazılışından yarım yüzyıl sonra tüm anlamını yitirmiş gibidir.

Son
otuz yılda dünyayı saran terör eylemlerini gerçekleştirenler için,
böylesi etik sorunlar yoktur. Ama bir zamanlar sorulmuş, tartışılmış,
bugün kör inançlara yenik düşmüş, yok sayılmış sorunlar bundan böyle
tartışılmayacak demek değildir. Bunun aksine inanmak teröre boyun eğmek
demektir.
Camus'nün tüm yapıtları gibi, Doğrular da, insanoğlunun
onurlu yaşamı için bir başkaldırı niteliğinde… Özellikle, terörün
binbir yüzünü tanıyan günümüz insanları için.

Çeviri: Ferit Edgü
Yaba Yayınları

DÜŞÜŞ

Albert Camus çağdaş düşün ve yazın dünyasındaki saygın yerini yalnızca
oyunlarıyla da, yalnızca "Sisifos Söyleni" ve "Başkaldıran İnsan"la da
alırdı belki. Ama Camus'yü Camus yapan öncelikle anlatı yapıtlarıdır.
"Yabancı" (1942), "Veba" (1947) ve "Düşüş"se (1956) bu yapıtlar
arasında üç büyük doruktur. Ancak, kimi yazın severler bu üç başyapıt
arasında daha çok "Düşüş"ü yeğlerler. Bu kitap, herhangi bir düşünce ya
da savı özellikle öne çıkarmaya çalışmadan, yalın bir anlatım ve özgün
bir kurgu içinde, zengin bir düşünce duygu yüküyle, çağdaş dünyayı ve
insanlarını derinlemesine sorgulayıp yargılar, çirkinliklerini ve
düşkünlüklerini sergiler. Ama, aynı zamanda, bu dünyada yaşayan,
dolayısıyla şu ya da bu biçimde, şu ya da bu ölçüde onun sorumluluğunu
taşıyan bireyler olarak tek tek her birimize bir ayna tutar, eski
avukat Jean-Baptiste Clamence'ın öyküsü aracılığıyla, bize kendini
tehlikeye atmadan yaşayanların, yani hepimizin ve her birimizin
benzersiz öyküsünü anlatır. "Düşüş"ün yayımlanmasından bir yıl sonra
Camus'nün Nobel Ödülünü kazanması bir rastlantı olmasa gerek…

Çeviri: Hüseyin Demirhan
Can Yayınları

ECİNNİLER

Gerek Albert Camus'yü, gerekse Dostoyevski' yi en iyi belirleyen yapıt,
kuşkusuz "Ecinniler"dir. Dostoyevski'nin 1870/71'de yazdığı bu ünlü
romanını (Cinler adıyla Can Yayınları' nda bu roman yayınlanmıştır)
Albert Camus 1959'da oyunlaştırmış ve ilk kendisi sahneye koymuştur.

Albert
Camus, "varoluşçuluk hümanizmi"nin ilginç bir örneği olan
"Ecinniler"de, kendi varoluşçuluk anlayışının siyasal, felsefi ve etik
sınırlarını zorlamakta; "Sisypho Söylencesi" ve "Başkaldıran İnsan"
gibi en etkili ve önemli yapıtlarında ele aldığı varoluş sorunsalını
Dostoyevski' nin yaşadığı olaylar dünyası içinde vermektedir.

Çeviri: Aziz Çalışlar
Can Yayınları

İLK ADAM

Albert Camus' nün 1960 Ocağında korkunç bir araba kazasında yaşamını
yitirmesi tüm dünyayı derinden derine sarsmış, zamansız ölümünün
yankıları aylarca, hatta yıllarca sürmüştü. Otuz dört yıl sonra,15
Nisan 1994'te, tam da o korkunç kaza sonunda büyük yazarın çantasında
bulunmuş bir bitmemiş romanın: "İlk Adam"ın en sonunda okura
ulaştırılması, tüm dünyada 1994 yılının en büyük yazın olayı oldu;
kitap benzerine az rastlanır bir ilgi gördü. Bunu anlamak hiç de zor
değil: "İIk Adam" bitmemiş bir roman, yazarının tasarladığı son
biçimden de oldukça uzak belki; ama ne olursa olsun, XX. yüzyıl
yazınına damgasını vurmuş bir büyük yazarın elinden çıktığını her
satırında belli ediyor; üstelik, bu büyük yazarın kimi yapıtlarında
şöyle bir sezinlediğimiz çocukluk ve gençlik dönemini aile ve okul
çevresini, kısacası yetişim sürecini benzersiz bir içtenlik, duyarlık
ve dürüstlükle yansıtmakta Bu açıdan bakılınca, "İlk Adam"ın hem
tamamlanmış hem de örnek bir yapıt olduğu söylenebilir. Büyük
yapıtların oluşumu konusunda bulunmaz bir belge niteliği taşıması da
cabası.

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

MUTLU ÖLÜM

"Mutlu Ölüm" 1930'ların sonuna doğru yazılan, ama ancak 1971 yılında
yayımlanan bir roman. Albert Camus (1913-1960) için daha sevimli
görünen "Yabancı" daha önce yazdığı "Mutlu Ölüm"ün yayımlanmasını
erteletmiş olabilir. Çünkü roman sanatı, 40'lı, 50'li yıllarda daha çok
romanın yapısal özelliklerine ağırlık veriyordu. Bir sanat yapıtının
yaratıldığı dönemde kusur sayılabilecek kimi özellikleri, daha sonra
erdeme dönüşebiliyor.

Albert Camus'nün ölümünden on bir yıl
sonra günışığına çıkan bu romanını günümüzde öne çıkaran en önemli
özellik, onun "romansı" oluşudur. "Mutlu Ölüm" yaratıcısı Albert
Camus'ye otuz yıl sonra başkaldırmış ve özgürlüğüne kavuşmuştur. Bu
roman, hem çağdaş bir yapıt, hem yazar-yapıt-okur ilişkisinin göz
kamaştırıcı bir tanığıdır.

Çeviri: Ramis Dara
Can Yayınları

RUHA DOKUNAN DÜŞÜNCELER

Var oluşu sorgulayan, bireyi savunmak için çaba harcayan, çağdaş
dünyaya önemli mesajlar veren bir edebiyatçı filozoftur, Camus.

Felsefi düşüncelerini kolay anlaşılır bir dil kullanarak anlatabilen nadir düşünürlerden biridir.

Bu kitap, Albert Camus'yü tek bir kitapta okumanız için hazırlandı. Bu kitap ruhunuza dokunsun diye yayınlandı...

Çeviri : Ömer Sevinçgül
Carpe Diem Kitapları

SİSİFOS SÖYLENİ

"Sisifos Söyleni", ünlü Fransız yazar ve düşünürü Albert Camus'nün
(1913-1960) savaş yıllarında yayımlanan (1942) bir deneme kitabıdır.
Daha kitabın ilk satırında, bireyin bir yaşama nedeni bulunmadığını
keşfedişiyle, her türlü günlük çalışma ve acının içinde kökleştirdiği
uyumsuzluk duygusuyla, yaşamın gülünçlüğünün bilincine varmasıyla
birlikte, gerçekten ciddi tek felsefi sorunun intihar olduğu
vurgulanır. Ancak sorulacak en önemli soru, bu duyguların bireyi
zorunlu olarak intihara götürüp götürmeyeceğidir. Yazar uyumsuzluk
kavramını açık seçik bir biçimde inceler. Sonunda da gerçek bir çözüm
önerir. İnsan aklını sürekli olarak uyumsuzluğun insanlık dışı yanıyla
savaşmaya iten başkaldırıdır bu. Ancak başkaldırı insanlığa gerçek
boyutlarını kazandırır, çünkü insanın durumunu durmaksızın yenilenen
bir savaşıma bağlar...

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

SÜRGÜN VE KRALLIK

Jean-Paul Sartre, Albert Camus'nün ölümünden sonra şunları yazmıştı:
"Uzun süre düşünmeden seçimini yapmayan, bir kez seçince de buna bağlı
kalan ender insanlardandı... Camus'nün insancılığında, ansızın bastıran
ölüme karşı insanca bir davranış varsa; mutluluk yolunda giriştiği o
gururlu, katıksız araştırma, insana bu denli aykırı gelen ölüme
dayanıyor, ölümle besleniyorsa; Camus'nün yapıtını da, bu yapıttan ayrı
düşünülemeyecek yaşamını da, varlığın her anını ölümün elinden kapan
bir insanın katıksız, başarılı denemesi olarak görebiliriz. Kırk dört
yaşında, 1957 Nobel Ödülünü alan Albert Camus (1913-1960) "Sürgün ve
Krallık"ta yer alan altı öyküde, acıma, güçsüzlük, iyilik, kötülük gibi
temel insani durumları, insanın davranışlarını güdülendiren "kurban" ve
"cellat" ikilemini ele alıyor.

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

TERSİ VE YÜZÜ
"Brice
Parain, sık sık, yazdıklarımın en iyisini bu küçük kitabın içerdiğini
ileri sürer... Hayır, aldanıyor, çünkü deha bir yana bırakılırsa, insan
yirmi iki yaşında yazı yazmasını pek bilemez. Ama Parain'in söylemek
istediğini anlıyorum.Bu acemice sayfalarda, sonradan
yazdıklarımdakilerden daha çok gerçek aşk bulunduğunu söylemek istiyor,
haksız da değil...

Bu sayfaların yazıldığı zamandan beri,
yaşlandım, çok şeyler görüp geçirdim. Sınırlarımı, sonra hemen hemen
bütün zayıflıklarımı tanıyarak kendi hakkımda bilgi edindim... Herkes
gibi ben de düşlerim bazı bazı. Ama iki sakin melek onun eşiğinden
hiçbir zaman geçirmediler beni; biri dostum yüzünü gösterir, öbürü
düşmanın suratını. Evet, bütün bunları biliyorum, aşkın neye
patladığını da öğrendim ya da aşağı yukarı. Ama yaşamın kendisi
hakkında, "Tersi ve Yüzü"nde acemice söylenenden daha fazlasını
bilmiyorum."
-Albert Camus-

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

VEBA

Camus adı çoğu okur için Yabancı romanıyla özdeşleşir. Ancak yazarın en
önemli yapıtı aslında "Veba"dır. Keskin bir gözlem gücünün desteklediği
arı bir bilinçle Veba, yalnızca çağımızın değil, tüm insanlık tarihinin
ortak bir sorununa değinir: Felaketin yazgıya dönüşmesi.

Camus'nün
hiçbir yapıtında böyle acı bir yazgı, böylesine şiirsel bir dille ele
alınmamıştır. "Veba", insanın ve ışığın şiiridir. Bu şiirde renkler
alabildiğine koyu, ancak yazarın sesi o denli umut doludur. Beklenmedik
bir boyuta ulaşan veba salgını tüm Oranlıları ilkin umutsuzluğa boğar,
ardından Doktor Rieux, Tarron ve Grand'ın gösterdikleri dayanışma
örneği, başta yetkililer olmak üzere herkese bir güç ve umut kaynağı
olur...

Çeviri: Nedret Tanyolaç
Can Yayınları

YABANCI

Albert Camus'nün en tanınmış, en çok yabancı dile çevrilmiş, en çok
incelenmiş ve hala en çok satan kitaplar arasında yer alan "Yabancı",
aynı zamanda yazarın en gizemli yapıtı. Ölümün egemen olduğu bir
"varlık"ın en anlamsız olgularını saçma bir düzensizlik içinde yaşayan
bu romanın başkişisi "Meursault", bir simge kahraman değildir, "adı"
olmayan bir "Yabancı"dır; bu eksik kimlik, gerçeklikten algıladığı şeyi
yapılandıramayan, yeniden örgütleyemeyen, ama gerçekliğin yankılarını
yakalamaya çalışan bir boş bilincin imgesidir. Onun kayıtsızlığı ve
edilgenliği, işte bu boş bilincin ürünüdür. Yabancı, büyüleyici gücünü,
içinde barındırdığı trajedi duygusuna borçlu: Bir türlü ele
geçirilemeyen anlamın sürekli aranması, bilinç ile toplumsal dünya
arasındaki çatışma...

Camus'yle buluşanların hiçbiri, onunla
karşılaşınca hayal kırıklığına uğramamıştır. "Mutluluk, bir yerde ve
her yerde hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir," der
Camus. Giderek daha çok sevilen bir yazar olması, onun bu sevgisinin
yansımasından başka bir şey değildir.

Çeviri: Vedat Günyol
Can Yayınları

YAZ

"Yaz", yapıtları arasında organik bağlantı ve bütünsellik ilkesine
büyük önem veren Albert Camus'nün "Tersi ve Yüzü", "Sürgün ve Krallık"
ve "Düğün" adlı kitaplarıyla birlikte birbiriyle ilişkili ya da
bağımsız bir metinler çevrimi oluşturur. Doğaya, dağa, denize ve güneşe
derinlemesine bir sevgi duymuş, kendisine bir sığınak, düşüncelerine
bir yanıt aramış ve Akdeniz ışığında bütün yaşam felsefesinin imgesini
bulmuş olan Albert Camus, "Yaz"da Cezayir'in sıcak ve aydınlık
doğasından Antik Yunan'ın ölçülü ve ışıklı düşüncesine uzanır. Böylece,
Avrupa'nın kapıldığı yıkıcı tutkuyu yalın olduğu kadar hayranlık
uyandıran bir mantıkla yargılar ve ortaya çıkan Akdeniz bilinci "Albert
Camus"nün mutluluk etikasını yaratır...

Çeviri : Tahsin Yücel
Can Yayınları

YOLCULUK GÜNLÜKLERİ

Yolculuk Günlükleri, Albert Camus'nün İkinci Dünya Savaşından hemen
sonra, 1946 yılı mayıs ayında Amerika Birleşik Devletlerine, 1949 yılı
haziran-ağustos ayları arasında Güney Amerika ülkelerine yaptığı
gezilerde tuttuğu notları kapsıyor. Birincisinde otuz

ÜÇ yaşında henüz yeterince tanınmamış; ikincisinde ise otuz altı yaşında ve ünlenmeye başlamış bir yazar. Öznel ve nesnel koşullar nedeniyle, iki günlüğün havası birbirine benzemiyor.... Çeviri: Ramis Dara Can Yayınları